കാക്കയും പ്രാവും / A Pigeon and a Crow

 

കൂട്ടിലടച്ച പ്രാവ് , താൻ മുട്ടയിട്ടു വിരിയിച്ച കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ എണ്ണം പറഞ്ഞു മേനി നടിക്കുകയായിരുന്നു. ഇത് കേട്ട കാക്ക പറഞ്ഞു “മതി നിന്റെയൊരു വമ്പു പറച്ചിൽ. നിന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ എണ്ണം ഏറും തോറും അവയും നിന്നെ പോലെ ഈ കാരാഗ്രഹത്തിൽ തന്നെ കഴിയുന്നതോർത്ത് നിന്റെ ദുഖവും ഏറുകയല്ലേ.?”

സ്വാതന്ത്രം സർവ്വതിനെക്കാളും പ്രധാനം

A Pigeon and a Crow.

APigeon that was brought up in a Dove-House, was Bragging to a Crow how Fruitful she was. Never Value Your self says the Crow upon That Vanity; for the More Children, the more Sorrow.

The MORAL.

Many Children are a Great Blessing; but a Few Good Ones are a Greater; All Hazzards Consider'd.

REFLEXION.

THE Care, Charge, and Hazzard of a Brood of many Children, in the Education and Proof of them, does, in a Great Measure, Countervail the Blessing: Especially where they are gotten in a State of Slavery. Sorrow and Vexation is Entail’d upon the whole Race of Mankind. We are Begotten to't; We are Born to't; and as it has Descended to us, so it is by us to be Handed down to Those that come after us. The Stress of the Fable lies upon the Hazzard of having a Numerous Stock of Children, which must of Necessity, whether they Live or Dye, furnish Matter of Great Anxiety to the Parents. The Loss of them is Grievous to us. The Miscarriage of them, by falling into Lew'd and Vicious Courses, is much Worse: And one such Disappointment is sufficient to Blast the Comfort of All the Rest. Nay the very Possibility, or rather the Likelihood and Odds, that some out of such a Number will Prove Ungracious and Rebellious, makes our Heads Uneasie to us; Fills our Heads and our Hearts with Carking Thoughts, and keeps us in Anxiety Night and Day for fear they should be so, and prove like Vipers, to Eat out the Belly of their Own Mothers.

*another version

THE DOVE AND THE CROW.

A Dove shut up in a cage was boasting of the large number of the young ones which she had hatched. A Crow hearing her, said: "My good friend, cease from this unseasonable boasting. The larger the number of your family, the greater your cause of sorrow, in seeing them shut up in this prison-house."

പുൽത്തൊട്ടിലിലെ നായ / The Dog in the Manger

ഒരു നായ ഒരു ദിനം ഉച്ചയുറക്കത്തിനായി തിരഞ്ഞെടുത്തത് ഒഴിഞ്ഞു കിടന്ന കാലിത്തൊഴിത്തിലെ പുൽത്തൊട്ടിയാണ്. വൈകുന്നെരമായപ്പോൾ ജോലിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു തൊഴുത്തിലെത്തിയ കാള വൈക്കോൽ ഭക്ഷിക്കാൻ പുൽത്തൊട്ടിയെ സമീപ്പിച്ചപ്പോൾ നായയുണ്ടോ സമ്മതിക്കുന്നു.
കുരച്ചും കൊണ്ട് നായ, കാളയെ അകറ്റി നിർത്തി. വിശന്നു മടങ്ങവേ കാള പിറുപിറുത്തു: "ചിലർ ഇങ്ങനെയാണ്, തിന്നുകയുമില്ല, തിന്നാനൊട്ടു സമ്മതിക്കുകയുമില്ല"

The Dog in the Manger

A Dog lay in a manger, and by his growling and snapping prevented the oxen from eating the hay which had been placed for them. "What a selfish Dog!" said one of them to his companions; "he cannot eat or sleep in the hay himself, and yet refuses to allow those to eat who can."

People often begrudge others what they cannot enjoy themselves

 

 

*another version

 A Dog asleep in a manger filled with hay, was awakened by the Cattle, which came in tired and hungry from working in the field. ... When he saw how the Dog was acting, he seized a stick and drove him out of the stable with many a blow for his selfish behavior.  

Moral. Do not grudge others what you cannot enjoy yourself.

ആമയും മുയലും / The Hare and the Tortoise

ആമയും മുയലും

 

മൃഗങ്ങളെല്ലാം കൂടിയിരിക്കവെ ഒരിക്കൽ മുയൽ വീമ്പിളക്കി. "ഞാനാണ് കാട്ടിലെ വേഗക്കാരൻ. ഓട്ടപ്പന്തയത്തിൽ എന്നെ തോൽപ്പിക്കാൻ ആരുണ്ടിവിടെ?"
ആരും മിണ്ടാതിരിക്കുമ്പോൾ അതാ ഒരുത്തരം. "വെല്ലുവിളി ഞാൻ ഏറ്റെടുക്കുന്നു". നോക്കിയപ്പോൾ ആമയാണ് വെല്ലുവിളി ഏറ്റെടുത്തിരിക്കുന്നത്.
"നീയോ!" മുയൽ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു "എന്തായാലും ശരി മൽസരം നടക്കട്ടെ."
മൽസരദിനം വന്നെത്തി. മൽസരം ആരംഭിച്ച ഉടൻ തന്നെ മുന്നോട്ട് കുതിച്ച മുയൽ ആമയെ അതിദൂരം പിന്നിലാക്കി. മുയൽ വിചാരിച്ചു "ഇവൻ ഇപ്പോഴൊന്നും എത്തില്ല. ഞാൻ ഇവിടെ ഇരുന്നൊന്നു സുഖമായി ഉറങ്ങി സാവധാനം പോയാലും മതിയല്ലോ."
ചൂടും ക്ഷീണവും കാരണം, മുയലിന്റെ മയക്കം നിദ്രയായി. അവൻ നന്നായി ഉറക്കത്തിലാണ്ടപ്പോളാണ് ആമയുടെ വരവ്. ആമ മെല്ലെയാണെങ്കിലും നിർത്താതെ ഓട്ടം തുടർന്നു. ഉറക്കമുണർന്ന മുയൽ കാണുന്നത് ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തിനടുത്ത് നിൽക്കുന്ന ആമയെയാണ്. മുയൽ കുതിച്ചെത്താൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും, ആമ മൽസരം ജയിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

ഗുണപാഠം: :അഹങ്കാരി പരിഹാസ്യനാവും. മെല്ലെ തിന്നാൽ മുള്ളും തിന്നാം

The Hare and the Tortoise

A Hare one day ridiculed the short feet and slow pace of the Tortoise, who replied, laughing: "Though you be swift as the wind, I will beat you in a race." The Hare, believing her assertion to be simply impossible, assented to the proposal; and they agreed that the Fox should choose the course and fix the goal. On the day appointed for the race the two started together. The Tortoise never for a moment stopped, but went on with a slow but steady pace straight to the end of the course. The Hare, lying down by the wayside, fell fast asleep. At last waking up, and moving as fast as he could, he saw the Tortoise had reached the goal, and was comfortably dozing after her fatigue.

Moral: Slow but steady wins the race / Plodding wins the race.

 

start of the boasting by rabbit

Decision to make a race

Starting of the race

coming second after the nap

നായയും എല്ലിൻ കഷ്ണവും / The Dog and Its Reflection

നായയും പ്രതിബിംബവും

 

ഭക്ഷണം തേടിയിറങ്ങിയ നായക്ക് ഒരെല്ലിൻ കഷണം കിട്ടി. അതും കടിച്ചു പിടിച്ചു കൊണ്ടു വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുമ്പോൾ ഒരു പാലം കടക്കേണ്ടിവന്നു.
പാലത്തിലൂടെ നടക്കവേ തന്റെ പ്രതിബിംബം വെള്ളത്തിൽ കണ്ട നായ, അത് എല്ലിൻ കഷണവുമായി നിൽക്കുന്ന മറ്റൊരു നായയാണെന്ന് ധരിച്ചു. ആ എല്ലും കൂടി കരസ്ഥമാക്കാനായി നായ കുരച്ചുംകൊണ്ട് മറ്റെ നായക്കുനേരെ ചാടി. ഉള്ളതും പോയി. വെള്ളവുംകുടിച്ചു.

ഗുണപാഠം: അത്യാഗ്രഹം ആപത്ത് വരുത്തും.

The Dog and the Shadow

 It happened that a Dog had got a piece of meat and was carrying it home in his mouth to eat it in peace. Now on his way home he had to cross a plank lying across a running brook. As he crossed, he looked down and saw his own shadow reflected in the water beneath. Thinking it was another dog with another piece of meat, he made up his mind to have that also. So he made a snap at the shadow in the water, but as he opened his mouth the piece of meat fell out, dropped into the water and was never seen more.

 The Moral : Beware lest you lose the substance by grasping at the shadow. /
Don't take for granted what you already have.

ഉറുമ്പും പുൽച്ചാടിയും / The Ants and the Grasshopper

ഉറുമ്പും പുൽച്ചാടിയും

 

അത് വേനൽക്കാലം ആയിരുന്നു. പുൽച്ചാടി പാടത്തു തുള്ളിക്കളിച്ച് പാട്ടുപാടി മതിമറന്നാഹ്ലാദിക്കുകയായിരുന്നു. ഒരു ധാന്യമണി തന്റെ കൂട്ടിലേക്ക് കഷ്ടപ്പെട്ട് വലിച്ചുകൊണ്ടു പോകുകയായിരുന്ന ഉറുമ്പ് ആ വഴി കടന്നുപോയി.
"ഇങ്ങനെ കഷ്ടപ്പെടാതെ," പുൽച്ചാടി ചോദിച്ചു, "നിനക്കെന്താ എന്നോടൊത്തു കളിച്ചാൽ?"
"ഞാൻ മഞ്ഞുകാലത്തേക്ക് ഭക്ഷണം ശേഖരിക്കുകയാണ്", ഉറുമ്പ് പറഞ്ഞു. "നീയും അങ്ങനെ ചെയ്താൽ നന്നായിരിക്കും".
"മഞ്ഞുകാലത്തെക്കുറിച്ച് എന്തിനു പ്രയാസപ്പെടണം?" പുൽച്ചാടി ചോദിച്ചു, "നമുക്കിപ്പോൾ ധാരാളം ഭക്ഷണമുണ്ടല്ലോ." പക്ഷെ ഉറുമ്പ് തന്റെ പ്രയത്നം തുടർന്നു.
മഞ്ഞുകാലം വന്നു. പുൽച്ചാടി പട്ടിണി കിടന്നു ചാകാറായി. ഉറുമ്പുകൾ തങ്ങൾ ശേഖരിച്ച ഭക്ഷണം എന്നും വിതരണം ചെയ്യുന്നത് അവൻ കണ്ടു. അപ്പോളവനു മനസ്സിലായി:

ഗുണപാഠം: സമ്പത്ത് കാലത്ത് തൈ പത്തുവെച്ചാൽ ആപത്ത് കാലത്ത് കാ പത്തു തിന്നാം.

In a field one summer's day a Grasshopper was hopping about, chirping and singing to its heart's content. An Ant passed by, bearing along with great toil an ear of corn he was taking to the nest.
"Why not come and chat with me," said the Grasshopper, "instead of toiling and moiling in that way?"
"I am helping to lay up food for the winter," said the Ant, "and recommend you to do the same."
"Why bother about winter?" said the Grasshopper; we have got plenty of food at present." But the Ant went on its way and continued its toil. When the winter came the Grasshopper had no food and found itself dying of hunger, while it saw the ants distributing every day corn and grain from the stores they had collected in the summer. Then the Grasshopper knew:
It is best to prepare for the days of necessity.

The Moral : Idleness is a curse.

ദൈവവും വണ്ടിക്കാരനും / Hercules and the Wagoner

ദൈവവും വണ്ടിക്കാരനും

ഭാരമേറിയ ചരക്കുമായി പോകുകയായിരുന്ന കുതിരവണ്ടി ചളിക്കുണ്ടിൽ പൂണ്ടുപോയി .വണ്ടിക്കാരൻ കുതിരകളെക്കൊണ്ട് ആഞ്ഞു വലിപ്പിച്ചെങ്കിലും വണ്ടി കൂടുതൽ ആഴത്തിലേക്ക് പൂണ്ടതേയുള്ളൂ. ഒടുവിൽ വണ്ടിക്കാരൻ ചാട്ടവാർ വലിച്ചെറിഞ്ഞ് താഴെയിറങ്ങി , മുട്ടുകുത്തി ദൈവത്തോട് പ്രാർത്ഥിച്ചു.”ദൈവമേ എന്റെയീ വിഷമഘട്ടത്തിൽ എന്നെ നീ സഹായിക്കണമേ”
അപ്പോൾ ദൈവം അരുളി “ഹേ മനുഷ്യാ ! അലസനായി അവിടെ ഇരിക്കാതെ, എഴുന്നെറ്റ് നിന്റെ ശക്തിയുപയോഗിച്ച് വണ്ടി തള്ളൂ”

ഗുണപാഠം: സ്വയം സഹായിക്കാത്തവരെ ദൈവം സഹായിക്കുകയില്ല.

Hercules and the Wagoner
A carter was driving a wagon along a country lane, when the wheels sank down deep into a rut. The rustic driver, stupefied and aghast, stood looking at the wagon, and did nothing but utter loud cries to Hercules to come and help him. Hercules, it is said, appeared and thus addressed him: "Put your shoulders to the wheels, my man. Goad on your bullocks, and never more pray to me for help, until you have done your best to help yourself, or depend upon it you will henceforth pray in vain."

THE MORAL. Self-help is the best help.

കുഴലൂതിയ മുക്കുവന്‍ / A Fisherman and His Bagpipe

ഓടക്കുഴല്‍പ്രിയനായ ഒരു മുക്കുവന്‍ താന്‍ വലിയ സംഗീതജ്ഞനാണെന്ന ധരിച്ചിരുന്നു. ഒരു നാള്‍ അയാള്‍ വലയും കുഴലുമെടുത്ത് മീന്‍ പിടിക്കാനൊരുങ്ങി. വല നദിയുടെ വക്കില്‍ വിരിച്ച് അവിടെ കണ്ട ഒരു പാറപ്പുറത്തു കയറി നിന്ന് അയാള്‍ കുഴലൂത്ത് നടത്തി. സംഗീതം കേട്ട് മീനുകള്‍ തനിയെ വലയിലേക്ക് വന്നു കയറികൊള്ളും എന്നയാള്‍ കരുതി. എന്നാല്‍ നേരം ഏറെ ചെന്നിട്ടും ഒരു മല്‍സ്യം .പോലും വലയില്‍ വീണില്ല. ഒടുവില്‍ അയാള്‍ വലയെടുത്ത് നദിയില്‍ ആഞ്ഞു വീശി. വളരെയധികം മല്‍സ്യങ്ങള്‍ ആ വലയില്‍ കുടുങ്ങുകയും ചെയ്തു. മരണ പിടച്ചില്‍ പിടയ്ക്കുന്ന മല്‍സ്യങ്ങളെ നോക്കി അയാള്‍ പറഞ്ഞു.
”വിഡ്ഢി ജന്തുകള്‍ . ഞാന്‍ ശ്രുതി മീട്ടിയപ്പോള്‍ ഒറ്റയൊന്നു പോലും നൃത്തം ചെയ്യാന്‍ വന്നില്ല. ഇപ്പോള്‍ സംഗീതമില്ലാതെ തന്നെ എന്തൊരു ആവേശത്തിലാണ് തുള്ളുന്നത്. !!

ഗുണപാഠം: അറിയാത്ത തൊഴിലുകള്‍ ചെയ്യാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത് നിഷ്ഫലമായിരിക്കും.

 A fisherman skilled in music took his flute and his nets to the seashore. Standing on a projecting rock, he played several tunes in the hope that the fish, attracted by his melody, would of their own accord dance into his net, which he had placed below. At last, having long waited in vain, he laid aside his flute, and casting his net into the sea, made an excellent haul of fish. When he saw them leaping about in the net upon the rock he said: "O you most perverse creatures, when I piped you would not dance, but now that I have ceased you do so merrily."

 THE MORAL. There are certain Rules and Methods for the doing of all Things in this World; and therefore let every Man stick to the Business he understands, and was brought up to, without making one Profession interfere with another.